Πρόσκληση συμμετοχής στο 10o bio-Mechanical festival

Πολιτιστικός Χώρος Αυλιδείας Αρτέμιδος 27 Ιουνίου - 20 Ιουλίου 2026 Το Θέατρο Χαλκίδας, διοργανώνει για δέκατη χρονιά το bio-Mechanical festival στον Πολιτιστικό Χώρο Αυλιδείας Αρτέμιδος από 27/6 έως 20/7 του 2026.

Το Θέατρο Χαλκίδας προσκαλεί όσους φορείς, συλλόγους, συλλογικότητες ή καλλιτέχνες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο φεστιβάλ με δρώμενα, θέατρο, μουσική, χορό, εκθέσεις, προβολές, ή με άλλους τρόπους, να δηλώσουν συμμετοχή στο Φεστιβάλ μέχρι τη Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2026. Η θεματική του 10ουbio-Mechanical festival στον Πολιτιστικό Χώρο Αυλιδείας Αρτέμιδος, συνοψίζεται στον τίτλο

«Όψεις του Φανταστικού»

Οι Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές διοργανώνουν το λογοτεχνικό φεστιβάλ «Όψεις του Φανταστικού» 2025, το οποίο θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025, στις 18.00, στη Χαλκίδα, στον χώρο Τέχνης Δρώμενα (Ιφιγένειας 8Α, Χαλκίδα).

Το φεστιβάλ αποτελεί έναν καθιερωμένο πλέον θεσμό για τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΩΝ ΒΛΑΧΩΝ

Καθώς πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, που οι Βλάχοι τα λένε Cãrtsiunu , άρχιζαν και οι ετοιμασίες. Τα σπίτια στρώνονταν με ό,τι καλύτερο διέθεταν – και τα βλάχικα σπίτια προκαλούσαν το θαυμασμό για τα υφαντά τους. Ετοίμαζαν διάφορα γλυκά, κουλουράκια, γλυκές πίτες, κανταΐφια, μπακλαβάδες και για τις ανάγκες της οικογένειας και για τα παιδιά που τραγουδούσαν τα κάλαντα. Οι φούρνοι στις γειτονιές δε σταματούσαν και ο αέρας μύριζε γλυκίσματα. Το σφάξιμο των γουρουνιών,

Του Αη-Σπυρίδωνα

Του Αη-Σπυρίδωνα

( Με το θρυλικό « ΑΒΕΡΩΦ » )

Από την ναυτολαογραφία της Λίμνης

Γράφει ο Δημήτρης Αποστόλου - « Ελύμνιος »

Το εκκλησάκι

Το « παυσίλυπο » εκκλησάκι του Κοιμητηρίου της Λίμνης στην οδό « Αναπαύσεως » - ο Άγιος Σπυρίδων - χτίστηκε το 1928 από την Μαριγώ Χατζή, εις μνήμην του αποβιώσαντος συζύγου της - παλαιού Δημάρχου Αιγαίων - Σπυρίδωνος Χατζή το 1926, τότε που έγινε και η μεταφορά του

«Αρχαία Εύβοια – Νόμισμα και Μνήμη»

Παρουσίαση Λευκώματος – Ημερολογίου 2026
«Αρχαία Εύβοια – Νόμισμα και Μνήμη»

Σπάνια χάλκινα Ιστιαϊκά Νομίσματα από τη συλλογή του Γιάννη Σκιαθίτη θα παρουσιαστούν για

ΜΝΗΜΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΕΛΥΜΝΙΑ ( 3 )

( Κάθε Μνημείο κι΄από μια ιστορία )

Γράφει ο Δημήτρης Αποστόλου - « Ελύμνιος »

Προλογικά...

Ένα μικρό έντεχνο οδοιπορικό στα Δημόσια Μνημεία της Πρωτευούσης του Δήμου μας Λίμνης, με συνοπτικά στοιχεία του κάθε Μνημείου...με συνοπτικά « στοιχεία ταυτότητος » του κάθε καλλιτέχνη...κι΄από μια ιστορία που διαφορότροπα κάθε φορά, συνδέεται με το καλλιτέχνημα, ή το Μνημείο...

« Σε κλαίει λαός! Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι / στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι...ώ παλικάρι!..» - Κωστής Παλαμάς.

Παύλος Μελάς : Κι΄ήταν ο προδρομικός ήρωας ( αδελφός της « Ροβιάτισσας » συμπατριώτισσάς

Σκύρος 1930.Εργασίες στήριξης του αγάλματος στην πλατεία Μπρουκ...

Εργασίες στήριξης του αγάλματος στην πλατεία Μπρουκ... 

VOCAL ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Μουσικη, Τέχνη & Συμπερίληψη στην Χριστουγεννιάτικη μας γιορτή με Κάλαντα από την Κλωστή Λαλιά και τραγούδια με τις Vocalocas , τους μαθητές του Υπαρχω και Ζω & του The Vocal Lab.

Στηρίζουμε έμπρακτα το συμπεριληπτικό καφενείο, το σπίτι πολύωρης απασχόλησης για παιδιά με αυτισμό και αναπηρία.

Η Κλωστή Λαλιά: πολυφωνικά κάλαντα του Δωδεκαημέρου της Ελλάδας και του κόσμου. Χριστουγεννιάτικα τραγούδια που αναδύθηκαν από το συλλογικό ασυνείδητο και φέρουν τον απόηχο της αρχαίας δοξασίας.

Vocalocas:

Ένα ανατρεπτικό φωνητικό σύνολο Υπέροχων Γυναικών που θα μοιράσει Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και χαμόγελα με τα τραγούδια και το κέφι τους.

Φωνητικό σύνολο Υπάρχω και ζώ:

Το νεοσύστατο φωνητικό σύνολο του Υπάρχω και ζώ με τις γλυκές μελωδίες των παιδιών, θα δώσει ζεστασιά και αγάπη .

Μαθητές του Vocal lab έρχονται με γνωστές χριστουγεννιάτικες μελωδίες να προσφέρουν χαρά

Στον χωρο θα λειτουργήσει μπαζαρ ανακυκλώσιμης και χειροποίητης τέχνης από νωρίς (17.00) από τον Σύλλογο "Αλυσίδα προσφοράς".

https://www.facebook.com/AlisidaProsforas

Ωρα έναρξης: 19.00

Δίνουμε το παρόν και την ενέργεια μας σε αξιόλογες προσπάθειες με στόχο την προσφορά και τον πολιτισμό.

Μην το χάσετε

ΜΝΗΜΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΕΛΥΜΝΙΑ

ΜΝΗΜΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΕΛΥΜΝΙΑ ( 2 ) ( Κάθε Μνημείο κι΄από μια Ιστορία )

Γράφει ο Δημήτρης Αποστόλου - « Ελύμνιος » Προλογικό Ένα μικρό έντεχνο οδοιπορικό στα δημόσια Μνημεία της πρωτευούσης του Δήμου μας Λίμνης, με συνοπτικά στοιχεία του κάθε Μνημείου, με συνοπτικά « στοιχεία ταυτότητος » του δημιουργού - καλλιτέχνη...κι΄από μια ιστορία που διαφορότροπα κάθε φορά, συνδέεται με το καλλιτέχνημα, ή το Μνημείο... « Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας!..» ( Γιάννης Ρίτσος - Επίτιμος Δημότης Λίμνης ) Άργησε πολύ στην Ελλάδα η πλήρης αναγνώριση της καθολικής Εθνικής μας Αντίστασης, καθώς η ελεύθερη Ευρώπη αποκαθιστούσε την Δημοκρατία στις χώρες της μετά την απελευθέρωση του 1944...και καθώς η συμφερτική διπλωματία των πρώην συμμάχων μας και οι υστερόβουλοι δικοί μας κυβερνόντες φρόντισαν να αναγνωρίσουν ως Αντιστασιακές μερικές μόνον ένοπλες ομάδες που είχαν συνεργασθεί με τον επίσημο Στρατό της Μέσης Ανατολής. Οι Οργανώσεις του ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ, παρά την γενική τους συμμετοχή στην Αντίσταση...αποκλείστηκαν και αντίθετα! κυνηγήθηκαν, γεμίζοντας τα ξερονήσια - τα κολαστήρια εκείνα « Αναμόρφωσης » ( και ουσιαστικά « Σχολεία Εθνικοφροσύνης » ) των κρατουμένων αγωνιστών... Σιωπηρή αναγνώριση άρχισε μέσα στην εικοσαετία του ΄50 - ΄70 να εμφανίζεται από τα Κοινωνικά στρώματα. Μετά την Μεταπολίτευση του ΄74...τα πρώτα Μνημεία αρχίζουν δειλά-δειλά να στήνονται στον Ελλαδικό χώρο... Και επιτέλους το 1982 επί πολιτικής Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ( Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου ), επιτελείται η καθολική αναγνώριση της Εθνικής μας

Αντίστασης - ως θεσμική πλέον ανάδειξη μνήμης!.. Τότε, επί Δημαρχίας Γιάννη Μπλουκίδη - με την συμβολή και της Τοπικής ΠΕΑΕΑ Λίμνης - ανήγειραν το « Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης », μπροστά στην Πλατεία ( έως τότε ) του Δημαρχείου Λίμνης, μετονομασθείσα πλέον ως « Πλατεία Εθνικής Αντίστασης ». « Πιο κοντά, πιο κοντά, μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους... » - Γιάννης Ρίτσος ...αλλά τώρα - Νοέμβριος του 1988 ήταν - και τα « μουσκεμένα χιλιόμετρα » του ποιητή... γίναν λαοθάλασσα Λιμνιωτών που χειροκρότησε τους πεσόντες μα και θανόντες αγωνιστές του Κατοχικού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου... Εκτελεσθέντες, αγωνισθέντες, πεσόντες, αγνοούμενοι στεριάς και θαλάσσης, μα και εκ πείνης θανόντες... όλοι συνολικά στοιχίσαν στο πανελλήνιο...κάπου μισό εκατομμύριο νεκρούς!.. Ψυχές, που με τους ντόπιους αγωνιστές « μαρμαρώσαν » δοξαστικά σ΄ένα Μνημείο συλλογικής μνήμης... χαριστικό αυτό της Θυσίας και της Τιμής!.. « Μνημείο

Σκαριμπικό αλλιώτικο

Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος 

 Σκαριμπικό αλλιώτικο

 Το Διηγημα Δημοσιευτηκε με το ψευδώνυμο Νίκος Γριπονησιώτης. Ο συγγραφέας στα λογοτεχνικά του έργα συνήθως ανοίγει ένα διάλογο με το συμπατριώτη του Σκαρίμπα και τους ήρωες των έργων του. Παλαιότερα ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης στο βιβλίο του Το μυθιστόρημα της Κυρίας Έρσης (1966) δανείστηκε τα ονόματα των ηρώων του από τη νουβέλα του Γ. Δροσίνη, Έρση (1922). Το Σκαριμπικό αλλιώτικο πρωτοδημοσιεύτηκε στην Προοδευτική Εύβοια (16.10.1986) ύστερα από την παράσταση στη Χαλκίδα του θεατρικού έργου του Γιάννη Σκαρίμπα (1892-1984) Ο ήχος του κώδωνος (1950) 1. Περιέχεται επίσης στο περ. Tα Νεφούρια τχ. 1/1999. Τα πρόσωπα που αναφέρονται με τα ονόματά τους στο κείμενο είναι από το θεατρικό έργο και από το Μαριάμπα του Σκαρίμπα 2. 

Ανοιχτή η αυλαία προτού αρχίσει η παράσταση και το σκηνικό σου θύμιζε στιγμές στιγμές έναν μισόπικρο Καραγκιόζη. Το μαγνητόφωνο καβούρντιζε παλιά τραγούδια, οι λιγοστοί στην αρχή θεατές φαίνονταν βυθισμένοι, παρεκτός από ένα μωρό που έκλαιγε παραπονεμένο,

και τα προσχολικά πιτσιρίκια δε σταματούσαν να μασουλάνε. Κάποιο περίεργο καράβι είχε ξεμπαρκάρει μπροστά μου τρεις Πακιστανούς ή κάτι τέτοιο, καναδυό εύσωμες είχαν μισοκοσμικό μισοδιανοούμενο ύφος, κάπου ανταλλάχτηκαν διεκδικητικοί διαξιφισμοί «δεν επιτρέπω... ποιοι είστε σεις;», «με ποιο δικαίωμα μας εμποδίζετε;», τα μηχανάκια βούιζαν ασταμάτητα απέξω. Σιγά σιγά έρχονταν όλο και περισσότεροι, η παράσταση αργούσε ν' αρχίσει, μπορεί να περιμέναμε κανέναν επίσημο, δεν πείραζε, το σκηνικό έδινε λαμπρές, που λένε, υποσχέσεις, θα ξαναρχόταν λοιπόν η Χαλκίδα; Η διπλανή μου φιλόλογος με ρωτούσε αν πράγματι το έργο έχει βασιστεί σε περιστατικό της προπολεμικής πάλης. Με πήρε ο κατήφορος ξαφνικά, ξύπνησε ο σχολαστικός εαυτός μου, όχι, αποκρίθηκα, δάνειο και μεταγραφή είναι το έργο, αγγλονορβηγικά πρότυπα* μεταφερμένα στα καθ' ημάς θα δούμε, πήγαινα να καταστρέψω από μόνος μου την προσδοκία, μαχόμουν vα διώξω τη Χαλκίδα. Τη φέραν όμως ολόσωμη τα συμπαθητικά παιδιά του θιάσου, που ξεκίνησαν μ' έναν σχεδόν ακίνητο χορό, ωσάν σε κατάστρωμα πετρωμένου καραβιού. Ο Αργυράμος μάλλον παραφωνούσε

Φλεγραία πεδία- Άντρο Σίβυλλας. Συνέντευξη με τον επικεφαλής αρχαιολόγο ...

ΤΡΙΤΩΝΑΣ και ΣΚΥΛΛΑ.

ΤΡΙΤΩΝΑΣ και ΣΚΥΛΛΑ.

Βοτσαλωτό δάπεδο από πλούσια οικία της Ερέτριας, 4ος, αι. π.Χ. Παρουσιάζει την πάλη του Τρίτωνα με την Σκύλλα. Ο Τρίτωνας ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης. Μισός άνθρωπος μισός ψάρι με ουρά δελφινιού (Ησίοδος). Ο Παυσανίας στα Βοιωτικά του αναφέρει πως είχε βαθυπράσινα ανακατεμένα μακριά μαλλιά και μεγάλα άσπρα μάτια. Ζούσε με τους γονείς του στο λαμπρό παλάτι στο βυθό της θάλασσας. Ο Τρίτωνας είχε τη δύναμη να προκαλεί τρικυμίες και ακόμα να μετακινεί νησιά. Οι ναυτικοί τον καλόπιαναν και για να έχουν καλό ταξίδι, του έριχναν στη θάλασσα κρασί . Του άρεσε να παίζει και να ερωτεύεται τις θαλάσσιες νύμφες. Όταν φυσούσε το κοχύλι του, έβγαζε μαγικούς ήχους και ηρεμούσε τη θάλασσα. Η Σκύλλα ήταν κόρη του Φόρκυ και της Κητούς. Ήταν μια όμορφη νύμφη της θάλασσας και την ερωτεύτηκε ο Τρίτωνας. Επειδή η Σκύλλα αρνήθηκε τον έρωτά του, ο Τρίτωνας παρακάλεσε τη μάγισσα Κίρκη να την μεταμορφώσει σε τέρας. Η Κίρκη του έκανε τη χάρη και η όμορφη νύμφη έγινε ένα τέρας με δώδεκα πόδια και έξι λαιμούς με φρικτά σκυλίσια κεφάλια. Σύμφωνα με τον Όμηρο, κατοικούσε στα άγρια βράχια απέναντι από τη Χάρυβδη στο στενό της Μεσσήνης. Το έξοχο βοτσαλωτό δάπεδο της Ερέτριας, δείχνει μια μάχη ανάμεσα στη Σκύλλα και τον Τρίτωνα . Χαλκίδα, Αρχαιολογικό Μουσείο Αρέθουσα. Σοφία Δημητριαδου Κοκκίνου

Ο Mηχανισμός των Αντικυθήρων.

Κείμενο για την γιορτή έναρξης της τετραετίας του Φιλολογικού Τμήματος του Λυκείου των Ελληνίδων, που αναφέρεται στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων και τον ζωγραφικό πίνακα της Ε. Σ., με σύγχρονη προβολή εικόνων σε power point (Χαλκίδα, 2-12-2025).

Εύη Σαραντέα…………………… (1)Λίγα λόγια για το πως βρέθηκε ο περίφημος αρχαίος Μηχανισμός.(Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, να μην διαβάζετε τα κείμενα στην οθόνη, επειδή έχω προφορικά προσθέσει επί πλέον πληροφορίες εκτός από αυτές που προβάλλονται).Το 1900, πριν από 125 χρόνια δηλαδή, ένα καΪκι με σφουγγαράδες από την Σύμη, έπεσε σε φουρτούνα, στη θάλασσα των Αντικυθήρων. Φοβήθηκαν να συνεχίσουν το ταξίδι. Όταν κόπασε η καταιγίδα, βούτηξαν στα νερά της περιοχής για σφουγγάρια, με σκάφανδρα. Και τότε, στα 60 μ. βάθος, είδαν κατάπληκτοι σπασμένα μέλη από αγάλματα. Στην αρχή, τα πήραν για ανθρώπους-είχαν τρομάξει… Όμως είχαν ανακαλύψει ένα ρωμαϊκό

ΤΟ ΚΟΤΣΥΦΙ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ

ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ Η ΜΝΗΜΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ

(…ταξίδια να κάνει σε τοπία του χθες

που ο ήλιος ανέτελλε

χύνοντας μαζί με το φως την αλήθεια…)

ΑΡΕΘΟΥΣΑ, Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας

Σοφία Δημητριαδου Κοκκίνου

ΑΡΕΘΟΥΣΑ, Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας