Δημήτριος Αποστόλου, Ελύμνιος
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑΤΑ
( Ποίηση : Μεσόπετρας το εγκώμιον!..)
Που όταν θωρεί το νοτιά αλαργεύει του Παρνασσού / που όταν θωρεί το βοριά, αγναντεύει τον κυρ-Αλέξανδρο!..
Στο Μεσοπέτριον όρος με τις δυό πυραμιδικές κορυφές του / την Αετοφωλιά και τη Νεραϊδόπετρα!..
Στο Μεσοπέτριον όρος...το βουνό με την άπλετη θέα / Στο Μεσοπέτριον όρος...απ΄τον Ευβοϊκό στο Αιγαίο / που απ΄τη μια μεριά κατοπτεύει τη Λίμνη / και απ΄την άλλη, τη ραστώνη του κάμπου και των χωριών το πανόραμα!..
Στο Μεσοπέτριον όρος...υψομετρικό στίγμα του χάρτη / Στο Μεσοπέτριον όρος... ανεμοδείχτη που σημαδεύει / ανεμούριο που γυρίζει / απ΄ το λεβάντη του Μάκιστου, ίσαμε το μπουνέντη και το Τελέθριο!..
Που όταν φυσά γεραρός ο βοριάς, βογκά το ανεμοβρόχι / που όταν φυσά σθεναρός ο νοτιάς / επιστέφεται μ΄ένα κατάλευκο σύννεφο!..
Στο Μεσοπέτριον όρος...το πλάϊ σε Μυρσίνες και Δάφνες / που όποιος δεν μπόρεσε στις δύο κορφές του ν΄ανέβει / όχι! δεν έχει γνωρίσει τον τόπο του!..
Στο Μεσοπέτριον όρος...με τις γριφώδεις τοπωνυμίες / το μυθικό κέρατο μιας Ελαφίνας / τη βρυσούλα μισγάγκεια κάποιας Χελώνας / τους ερειπιώνες σαθρούς...πάνω στο Στεφανόκαστρο!..
Που όταν ξεδιαλύσεις τους γρίφους / αντιπαλεύεις στο Δοκίμι με τους Ιππότες / που όταν ζυγώσεις στο Λιγκοτά / βρίσκεις την Αρετούσα και τον Ρωτόκριτο!..
Στο Μεσοπέτριον όρος που η σπηλιά του / Οικόσημο έγινε της Αλτάνας / και μια μυστική του Βρυσούλα, του Ρωτόκριτου το Τοπόσημο !..
Στο Μεσοπέτριον όρος...που σκεπάζει συχνά η αχλή της ομίχλης / που σοφίλιασε ένα με το βίο του τόπου / Στο Μεσοπέτριον όρος... που μέσα στο πούσι, σαβανώνει / αραχνιασμένους τους θρύλους και τα ΄ξωτικά παραμύθια του!..
Δ.Α. - « Ελύμνιος »
Στη φωτό : Φθινοπωρινό πούσι στο Μεσοπέτρι. Διακρίνεται στα ριζά του το γραφικό χωριό του Μουρτιά. ( Η φωτό - της Ανθής Αποστόλου ).

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου