του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΕΟΧΑΡΗ
Ένας περίπατος στη παλιά πόλη ήταν και είναι μια πορεία γεμάτη συγκινήσεις.
Κάτι πλανιέται ακόμα μέσα στους δρόμους τους παλιούς κάτι από τη πονεμένη ευγένεια της Φραγκιάς κι απ τη βαριά νωχέλεια του ανατολίτη επιδρομέα.'Ένας περίπατος ανάμεσα από
ιστορία,παρελθόν, ζωή και φωτεινές σελίδες πολιτισμού.
Μερικά βήματα φτάνουν για να βρεθεί κανείς μισόν αιώνα μακριά κι απ τα παλιά μόνιππα,εκεί όπου τα σπίτια έχουν κρατήσει τις παλιές τζαμαρίες και τις πλακόστρωτες αυλές,τις λοξευτές εξώθυρες οπλισμένες με βαριές πόρτες στολισμένες με σιδερένια καρφιά.
Πολλά πράγματα εχει να δει κανείς στη παλιά πόλη ,πολλά που και οι ίδιοι οι Χαλκιδαίοι δε θέλησαν να τα πονέσουν, να τα αγαπήσουν και να τα σπρώξουν έξω απο την αφάνεια σε ζωικό
οργασμό.
Δρομάκια πλάτους ενός μέτρου,πολλά σπιτάκια πλάι σε τούρκικα σαράγια,βρύσες μαρμάρινες,σπίτια με φράγκικα οικόσημα κι άλλα σε ρυθμό παλιό Τούρκικο,με καταφανή την επίδραση της Αραβικής τέχνης,με "σαχνισιά" και καφασωτά παράθυρα.
Εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ 1900
Ένας περίπατος στη παλιά πόλη ήταν και είναι μια πορεία γεμάτη συγκινήσεις.
Κάτι πλανιέται ακόμα μέσα στους δρόμους τους παλιούς κάτι από τη πονεμένη ευγένεια της Φραγκιάς κι απ τη βαριά νωχέλεια του ανατολίτη επιδρομέα.'Ένας περίπατος ανάμεσα από
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Μερικά βήματα φτάνουν για να βρεθεί κανείς μισόν αιώνα μακριά κι απ τα παλιά μόνιππα,εκεί όπου τα σπίτια έχουν κρατήσει τις παλιές τζαμαρίες και τις πλακόστρωτες αυλές,τις λοξευτές εξώθυρες οπλισμένες με βαριές πόρτες στολισμένες με σιδερένια καρφιά.
Πολλά πράγματα εχει να δει κανείς στη παλιά πόλη ,πολλά που και οι ίδιοι οι Χαλκιδαίοι δε θέλησαν να τα πονέσουν, να τα αγαπήσουν και να τα σπρώξουν έξω απο την αφάνεια σε ζωικό
οργασμό.
Δρομάκια πλάτους ενός μέτρου,πολλά σπιτάκια πλάι σε τούρκικα σαράγια,βρύσες μαρμάρινες,σπίτια με φράγκικα οικόσημα κι άλλα σε ρυθμό παλιό Τούρκικο,με καταφανή την επίδραση της Αραβικής τέχνης,με "σαχνισιά" και καφασωτά παράθυρα.
Εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ 1900
 |
| Daniel Meissner: «Negroponte (η Χαλκίδα τότε) in Morea». Ο Αλέξανδρος και η Θαϊδα μπροστά στον Εύριπο, Νυρεμβέργη 1638. (O Tσέχος καλλιτέχνης και «τοπογράφος» αγνοεί την ελληνική Γεωγραφία). |
 |
| Σκηνή από τη «Μάγδα» του Σούδερμαν που η Κοτοπούλη είχε πρωτοανεβάσει το 1906, στις 27 Μαΐου, στη Χαλκίδα. Το έργο έμεινε για πολύ καιρό στο ρεπερτόριο της, εξαιτίας της μεγάλης επιτυχίας. Στη φωτογραφία, η Κοτοπούλη στον επώνυμο ρόλο στην Αμερική, το 1931, με τον Αμερικανό ηθοποιό Τζορτζ Γκρην (φωτ.: Θεατρικό Μουσείο). |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου