ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΥ

Ο Ταγματάρχης Πεζικού Ιωάννης Βελισσαρίου γεννήθηκε εις την Κύμην της Εύβοιας στις 2ή Νοεμβρίου 1861. Το έτος 1881, σε ηλικία 20 ετών, κατετάγη εθελοντής στο πεζικό και στη συνέχεια εφοίτησε στο Σχολείον των Υπαξιωματικών, από όπου απεφοίτησε, το 1887 ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού.

Το 1897 έλαβε μέρος εις τον Ελληνοτουρκικόν πόλεμον, ως Ανθυπολοχαγός.

Εκεί έδειξε τα πρώτα δείγματα της  ανδρείας όπου τον χαρακτήριζε σε όλη του

την σταδιοδρομίαν. Στις 6 Απριλίου 1897 παρέμεινε με την διμοιρία του εις την στενωπό της Μελούνας μέχρι 11ης νυκτερινής παρά το γεγονός ότι εσ εμήμασα εης Οας Ελληνικής Ταξιορχίας είχαν αρχίαει να υποχωρούν από της όης απογευματινής. Ο Βελισοαρίου υποχώρησε μόνον όσον επήρε σην οχεεική διαταγή από το Αρχηγείον όπου ευρίσκεσο εις σην περιοχήν Λυγοριός.

Ο Βελιοσαρίου προήχθη σε υπολοχαγό το 1898 και σεσ βαθμό εου Λοχαγού εσ 1906. Με σην προαγωγήν σου εσοποθεσήθη εις σο Β Σσρασσδικείον Αθηνών.

Το 1910 προήχθη εις σον βαθμόν σου Ταγμασόρχου, με σον βαθμόν με σον οποίον Θα περνούσε σεην αθανασία. Ο Βελισσαρίου ήσο φιλσμσΘέσσασος.

Το έσος 1910 μεσέφρασε από σο Γαλλικά σο

ΤΑΤΜ·ΑΐΛ.Ρλ:·ΙΙΣ

Ξ. ΑΡ 1 Ο1ι:··

ί86Ι.Ι 913

τουΑ1έκουΑ. Φρανγιά

βιβλίον σου μεεέπειεα Σσρασόρχη Φος Περί σων Αρχών σου Πολέμου. Οι νέοι Γάλλοι αξιωμσσικοί σης εποχής εκείνης, επηρεασμένοι από την σαπεινωσική ήσσο σου 1870, είχαν αλλάξει σην σακσική σους και ήσαν υπέρμαχοι σου Δόγμασος σης “ακράσου επιΘέσεως” όπως λεγόσον σσην εόσε Ελληνική οσρασιωεική ορολογία. Ο Βελισοαρίου ήσο υπέρμαχος αυσής της ιδέας, την οποίαν όχι μόνο εδίδοζε αλλά και εφάρμοσε με μοναδικό σρόπσ σσους Βαλκανικούς πολέμους. Ο Ξελιοσαρίαυ έγινε αθάνασος σσους Βολκανικούς πολέμους. Εκεί εφάρμοσε σο δόγμα σης “ακράσου επιΘέσεως” οσον ύψισσο βαθμό ως Δισικησής σου 9ου Τάγμασος Ευζώνων σου επίσης ήρωα Δ. Παπαδόπουλου. Ο Βελισσαρίου διοκρίθηκε σε όλες εις μάΧες σου Α Βαλκανικού Πολέμου σεις οποίες πήρε μέρος, με αποκορύφωμα σην μάχην για εην κατάληψη των Ιωαννίνων. Το απόγευμα σης 19ης Φεβρουαρίου 1913 οσο πλαίσια σης γενικής επιθέσεως κασά εης σοπσθεοίας σου Μπιζανίου σο 1/38 Σύνσαγμο Ευζώνων με σο 9ον Τάγμα σου Βελισσαρίου και σο 8ον Τάγμο σου Ιασρίδη, αφού ανέσρεψαν σους Τούρκους συνέχισαν οκάθεκσσι σην προχώρησή σους και έφσσσαν σεις προφυλακές εσυ εχθρσύ σσις παρυφές της πόλεως σων Ιωαννίνων που έκοψαν σο σηλεφωνικά καλώδια και εγκοσέσσησαν προφυλακές. Ο Βελισσαρίου με σο Τάγμα σου έφθασε μέχρι σο Χωριό ‘Αγιος Ιωάννης σο οποίαν σήμερα ονομάζεεοι Βελιοαάριος. Εις σο χωρίον αυεό συνέλοβε 900 Τούρκους οιχμαλώσους μεσαξύ εων οποίων και 38 αξιωμοεικοί. Η σολμηρή ουσή διείσδυση συνέσεινε σσην απόφαση σων Τούρκων νο παραδοθούν. Οι Τούρκοι στη ούγχυσή σους δεν ανσιλήφθηααν όσι οι Ελληνικές Δυνάμεις οσην είσοδο σης πόλεως ήσαν μόνον δύσ σάγμασο Ευζώνων χωρίς καθόλου πυραβολικόΙ Σσις 7 σο απόγευμα της ΟΟης Φεβρουαρίου 1913 σ Επίσκοπσς Δωδώνης με σον ονηψιά σου Διοικησή Ραούφ Μπέη πορσυοιάοσηκαν οσον Παπαδόπουλο και ανοκαίνωσαν σην απόφασή εους νο παραδοθούν. Ο Παπαδόπουλος διέσαξε σαν Βελισσορίου να ουνοδεύσει σσυς οπεσσολμένους οσο Γενικό Σσρασηγείσν, πράγμα που έγινε. Το Γενικόν Σεροεηγείον είχε άγνοια σης μέχρι σάσε κοσαοσάσεως, επει δή δεν γνώριζε την εολμηρή διείσδυση εου Συνεάγμαεος Ευζώνων. Η καεόληψις μιας πόλεως εων Ιωαννίνων, από δύο Τάγμαεσ ενός συνεόγμαεος Ευζώνων είναι από εσ μοναδικό καεορΘώμαεα εις εην παγκόσμια ισεορία. Ο Αρχισερόεηγος Διόδοχος Κωνσεανείνος όεαν έμαθε εα ουμβόνεο είπε εις εον ΤαγμαεόρΧην Βελιοσαρίου:

Είσαι άξιος ραπίσμαεος αλλά και φιλήμαεος”. Ο

Β. Βαλκανικός πόλεμος ευρίκε εον Βελιοσαρίου εις την ιδίαν Θέση. Καεά εην εξόρμηση εου Σεραεσύ σεις 16 Ιουνίου 1913, ο Βελισσαρίου συνανεήθηκε με εην γυναίκα εου σεο Ασβεσεοχώριον έξω από εην Θεσσαλονίκη, όπου είχε πάει γιο να εον συνανεήσει ύσεερσ από απουσία πολλών μηνών. Ο Βελισσαρίου όπου περνούσε έφιππος επικεφαλής εου Τάγμαεός εσυ, όεαν εην είδε, να ερέχει κονεά εου εης είπε: “Δεν έχουμε καιρό για ασπαομούς. Εομεν πόλεμον. Καλή ανεάμωση”. Η γυναίκα εου σεράφηκε σε έναν αξιωμαεικό και είπε, πολύ προφηεικά:

“Εχω ένα προαίσθημα όει δεν Θα ξαναδώ εσν Γιάννη”. Στη μάΧη Κιλκίς - Λαχανό ο Βελισσορίου καεέλαβε με την λόγΧη εσ ύψωμα Λαχανό με έξι λόσυς Ευζώνων [εέσσερις εου δικού εου και 2 δύο εου 8ου Τάγμσεος). Εις εην συνέχεια διοκρίθηκε σεις μάχες εου Μπέλες και στη φοβερή μάΧη εου υψώμαεος 1378 σεο Ονιάρ Μαχαλά εων σεενών εης Κρέσνας, όπου έγιναν επικές μάχες μεεαξύ εου 1/38 Συνεάγμαεος Ευζώνων και της Βασιλικής Βουλγαρικής Φρουράς. Μεεά από σκληρές μάΧες εριών ημερών η εσποθεσία καεελήφΘη αλλά με βαρύ είμημο. Το 1 / 38 Σύνεαγμα Ευζώνων δεν υπήρΧε πια. Είχε εερμαείσει εην ένδοζη σεαδιοδρομία εου με ολοκαύεωμα.

Από εους 40 αξιωμαεικούς εου Συνεάγμαεος είχαν μείνει μόνο 9.

Σεους νεκρούς συμπεριλαμβάνονεαν και οι τφεις Διοικηεαί Ταγμόεων. Ανόμεσα σε αυεούς και ο θρυλικός Ταγμαεόρχης Ιωάννης Βελισσαρίου που εφονεύθει σεις 13 Ιουλίου 1913 από Θραύσμα οβίδος εις εην περιοχή εου Ονιάρ Μαχαλά εου υψώμαεος 1378 όπου και εον έθαψαν.

Ο Βαοιλεύς μόλις επληροφορήθηκε εον Θάνοεον εου Βελισσαρίου είπε”Τοισύεοι ήρωες δεν ζουν πολύ, δεν είναι δυναεόν να ζήσουν. Αυεός είναι ο ζηλευεός, ο πλέον ζηλευεός Θάναεος δεν χρειάζονεοι συλλυπητήρια. Φέρεε μου χαρεί να συγχαρώ εην γυναίκα εου. Χαιρκείζω εον Ήρωο εων Ηρώων. Κωνσταντίνος -Βασιλεύς των Ελλήνων”.

Γράφει ο Κριεικός εου πολέμου γιο εη μάχη αυεή:

“Η μάχη εου 1378 ήεο ανανειρρήεως η οκληροεέραν και η οιμαεηροεέρα από όλαις εας μάΧσς από όσας συνήψε ο Ελληνικός Σεραεός καεά εους δύο Βαλκανικούς Πολέμους”.

Ο Τσγμαεάρχης Βελιοσαρίου υπήρξε ένας από εους σπάνιους αξιωμαεικούς όπου συνδύαζαν αποράμιλλη ονδρεία, εξαιρεεικά ηγεεικά προσάνεα και βαθιά γνώση εης εακειεής. Πολύ εύσεοχα εσ όνομά εου δόθηκε αεο σεραεόπεδσ της Σχολής Πεζικού οεην Χαλκίδα.

Αλέκος. Φρανγιάς