Σ κ α ρ ι μ π ο λ ο γ ή μ α τ α
Με θάρρος ανθρώπων ελεύθερων τα ‘‘Νεοελληνικά Σημειώματα'' άρχισαν να χαράσσουν το δρόμο τους. Παρά χανόμενα μες σε μια ανάξια παρακμή σχημάτων και λόγων, με σκέψη γοργή και αγαθή, θα δουλέψουν πιστά πάνω στην προσπάθειά τους την τίμια, να εχτοπίσουν από τα τελευταία τους καταφύγια - Πανεπιστήμιο, Ακαδημία, Γυμνάσια - τον σχολαστικισμό και την ψώρα. Για να μην εξαφανιστούμε σα ράτσα, θα δώσουμε όλοι μαζί την τελευταία αυτή μάχη του Έθνους κατά των λογιοτάτων του κέντρου.»
Αυτά, ορθά κοφτά και περίτρανα διακήρυττε ο ‘‘τελευταίος του Ευρίπου κονταρομάχος'' Γιάννης Σκαρίμπας στην πρώτη έκδοση του περιοδικού του ‘‘Νεοελληνικά Σημειώματα'' κατά το εαρινό (καλή και τώρα ώρα) πρωτόμηνο του μεσοπολέμιου - των ποικίλων ταραχών και αναστατώσεων - έτους 1937. Ήταν μια εποχή, κατά την οποία ο Σκαρίμπας ορθόπλωρος και άλκιμος διέσχιζε τα λογοτεχνικά κανάλια του καιρού του, αμιλλόμενος να υψώσει την
