ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΡΙΕΖΩΤΗΣ˙ ΕΥΒΟΕΥΣ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ

  ΝΙΚΟΛΑΣ  ΚΡΙΕΖΩΤΗΣ˙  ΕΥΒΟΕΥΣ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ

   «Αυτός, κατά τον Αθανάσιο Χρυσολόγη, ην ο Κριεζώτης: Στρατηγέτης του Αγώνος. Ήρως του Ανηφορίτου και φρουρός του Παρθενώνος. Μεταξύ Οδυσσέως και Γκούρα έδραν έχει και τ’ όνομά του θέλει τους αιώνας διατρέχει. Εις την Εύβοιαν πατάξας Όθωνος την τυραννίαν, επροτίμησεν γενναίως την σκληράν αειφυγίαν.»

   Αειφυγία; Μα γιατί ο Νικόλας Χαραχλιάνης, ο επιλεγόμενος Κριεζώτης, από τα μικράτα του (στις γειτονιές και τους λόγγους των Κριεζών, όπου το 1785 γεννήθηκε) κι ως το πέρας του βίου του (στο χωριό Γωνιά της ιωνικής Σμύρνης) τον δρόμο της διαρκούς φυγής επέλεξε, νυχτοήμερα παίζοντας με τη φωτιά και τον θάνατο;

Ο Νικόλας Κριεζώτης δια χειρός Στέλλας Γίγα

  Ήταν μια κρυφή εσωτερική του ανάγκη, που ριζοβολούσε στους Μαραθώνες και τις Θερμοπύλες, ήταν η παρορμητικότητα και το ανυπότακτο του χαρακτήρα του, ήταν το πάθος και ο προς την  ελευθερία έρως, ήταν το υψιπετές πατριωτικό του φρόνημα και

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗ

  ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ ΣΤΟ ΑΣΤΥ

Μια περιδιάβαση ασφάλτου….στη σφαίρα του τώρα και του χθές.

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗ

Οδός ονείρων με μαζικότητα προτίμησης...εκεί που βρέχει ομορφιά στην πόλη. Η πιο τουριστική αναφορά στην πόλη δεν χρειάζεται γεωγραφική προσδιορισμό χρήζει όμως η ιστορική αναδρομή και η γνώση του προσώπου με το οποίο βαπτίστηκε ο παραλιακός δρόμος της πόλης με τους περισσότερους πεζούς και την μηδενική εμφάνιση σχημάτων.

Το σχόλιο κατ’ ανάγκη οικολογικό.

Το 1900 ακριβώς (Κε Μπερτολούτσι) ονομάσθηκε η Λεωφ. Βουδούρη έτσι (όχι τοιουτοτρόπως) από τον γόνο της οικογένειας των Βουδούρηδων ή Μπουντούρηδων, τον Βασίλειο Βουδούρη. Ο παππούς του και συνόνοματός του βρέθηκε στην Χαλκίδα καταφεύγοντας για να γλυτώσει από τους Ενετούς οι οποίοι κατέλαβαν την Πελοπόνησσο επί Μοροζίνη και στην συνέχεια αντιστάθηκαν και κατά των Τούρκων και διασκορπίστηκαν σε ‘Υδρα, σε Ολυμπία και σε Χαλκίδα όπου συνέχισαν την

Ο ΟΣΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ

Ο Μητροπολίτης Ρόδου Ιωάννης, στο έργο του «Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἠμῶν Χριστοδούλου» εξιστορεί την διαμονή και την κοίμηση του Οσίου Χριστοδούλου στον Εύριπο, που συνέβη το έτος 1093 μ.Χ., όπως και την ανακομιδή του ιερού λειψάνου του και τη μεταφορά του στην Πάτμο, αναγράφοντας τα εξής:

«Και φθάνουν εκεί ο Όσιος μαζί με την αδελφότητα, εκεί όπου το νερό της θάλασσας εισρέει προς τα έξω και πάλι οπισθοχωρώντας

Ο εφευρέτης του μύλου

Ο εφευρέτης του μύλου   ( Δημ.Χρ. Σέττα)

Ο λαός πιστεύει , ότι στο μύλο κατοικούν διάβολοι, ξωτικά , καλλικάντζαροι κι΄άλλα λογής-λογής δαιμονικά. Έχει πλάσει με την πρωτόγονη κ΄αχαλίνωτη φαντασία του πολλές σχετικές ιστορίες. Η παράδοση στην Αγι-Άννα και στα γύρω χωριά για την εφεύρεση του νερόμυλου λέει τα παρακάτω:

Πάνε αρκετά χρόνια που είχα πάει στ΄Αργύρη το μύλο για ν΄αλέσω. Εκεί βρέθηκε και ένας γέρος μυλωνάς,  απ΄το γειτονικό χωριό , την Κεράμια. Συζήτησα μαζί του για διάφορα ζητήματα σχετικά με το μύλο. Και πήρα αρκετές πληροφορίες , που μ΄ενδιέφεραν.

Για μια στιγμή ο γερο-μυλωνάς με κοίταξε κατάματα και μ΄ερώτησε  .» Συ πούσαι γραμματσμένος  και ξερς πολλά. Ξέρς ποιός πρωτόφκιαξε το μύλο; »

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΟ ΒΟΛΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΥΓΡΟΒΙΟΤΟΠΟΥ ‘ΛΙΒΑΔΙ’ (Κωλοβρέχτης) ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Εύη Σαραντέα, Συγγραφέας, Ζωγράφος

Απόσπασμα απο ομιλία στη δημόσια συζήτηση για την προστασία και ανάδειξη του υγροβιότοπου Κωλοβρέχτη στο Θέατρο Παπαδημητρίου στη Χαλκίδα, την Παρασκευή 7/4/2017. Ομιλία συνοδευόμενη από προβολή 40 εικόνων, στο πλαίσιο της συζήτησης.

Το παλαιολιθικό Βολέρι κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος το 1985 και σημειώνεται στους αρχαιολογικούς χάρτες σαν μία από τις σημαντικές επιφανειακές παλαιολιθικές θέσεις στον ελλαδικό χώρο. Λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν άφθονα στην επιφάνεια του εδάφους στη θέση αυτή της Ν. Αρτάκης, έχουν εξετασθεί από Έλληνες και ξένους προϊστοριολόγους. Ο αρχαιολόγος - προϊστοριολόγος Δρ. Χρ. Ματζάνας, ο οποίος μελέτησε στατιστικά τα ευρήματα το 2002, έχει συμπεράνει μεταξύ άλλων και τα εξής:

Η θέση Βολέρι της Ν. Αρτάκης υπήρξε ένας προνομιούχος τόπος για προϊστορικούς κυνηγούς και νομάδες.

Τα παλαιότερα δείγματα ανθρώπινης δραστηριότητας ανάγονται πριν περίπου 300.000 χρόνια. Το Βολέρι κατοικήθηκε επί μακρόν, ίσως περισσότερο από 100.000 χρόνια από νομάδες - φορείς ενός Ανωαχελαίου πολιτισμού, που μετέδιδαν πιστά από γενιά σε γενιά το στίγμα του προνομιούχου αυτού τόπου. Η θέση αναγνωρίζεται ως ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, διότι ορισμένες κατηγορίες λίθινων εργαλείων καλύπτουν περιόδους, που δεν έχουν μέχρι τώρα εντοπισθεί σε άλλες ελληνικές θέσεις.

Το Βολέρι απέχει περί τα 250 μ. από τον Υγροβιότοπο Λιβάδι. Η ιδιαιτερότητα και η σπανιότητα αυτής της παλαιολιθικής θέσης έχει την κύρια αιτία της στην παρουσία μεγάλων βράχων πυριτολίθων (τσακμακόπετρας δηλαδή, μιας πολύ σκληρής πέτρας), που κατά τους προϊστορικούς χρόνους αποτελούσε πηγή πολύτιμης πρώτης ύλης για κατασκευή ανθεκτικών λίθινων εργαλείων.

         Οι πυριτόλιθοι, η σκληρότατη αυτή καστανή πέτρα που βρίσκεται στο Βολέρι και στη Φανερωμένη της Ν. Αρτάκης έχει ηφαιστειακή προέλευση. Προέρχεται από μάγμα που ανέβηκε από τα έγκατα της Γης στην επιφάνεια, πριν 100 εκατομμύρια χρόνια, περίπου.

Οι πυριτόλιθοι (τους λέμε και στουρνάρια ή τσακμάκια και