ΕΥΒΟΙΑ ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

                                                  ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

                                        Οι δε κατοικούντες την Εύβοια, Ανδρείοι Άβαντες

                                        και την Χαλκίδα και την Ερέτρια και την πολυστάφυλη Ιστιαία

                                        ηγεμόνευε ο Ελεφήνωρ, ο τρομερός πολεμιστής,

                                        γιος του Χαλκόδωντα , αρχηγός των μεγαλόκαρδων Αβάντων

                                        αυτόν λοιπόν ακολούθησαν οι ταχείς και μακράν κόμην έχοντες Άβαντες.

Αυτή η αναφορά του Ομήρου (Ιλιάδα Β, 534-542) αφορά τις πόλεις που συμπλέουν εναντίον της Τροίας. Οι Άβαντες φύλο πολεμικό και ένδοξο συνήθιζαν μόνο την μάχη σώμα με σώμα. Μπροστά στο  κουρεμένο τους μέτωπο έβαζαν κερί, μια εικόνα τρομερή όταν ήταν απέναντι από τον εχθρό και τους χτυπούσε ο ήλιος, ενώ πίσω άφηναν μακριά κώμη για μην γυρίζουν ποτέ την πλάτη στον εχθρό. Αυτή την συνήθεια όπως φαίνεται την πήραν από τους Κουρήτες ένα φύλο που υπέταξαν για να επιβληθούν στη κεντρική Εύβοια.

                                                     ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ                                                      

Πρώτοι κάτοικοι της Εύβοιας φέρονται οι Πελασγοί. Η θεωρία των Πελασγών  ήταν μια ονομασία ανάγκης για τους ιστορικούς μιας και σε αυτούς περιέχονται όλα τα προελληνικά φύλα που ίσως ήταν και οι αυτόχθονες και δεν μετακινήθηκαν ποτέ. Σύμφωνα με πολλές απόψεις Πελασγοί είναι η μίξη

παλαιότερων στοιχείων που έζησαν από το 10.000 έως το 6.000 π.Χ. Αυτούς λοιπόν υπέταξαν οι Κουρήτες ένας λαός μπλεγμένος με τον μύθο και το μυστήριο. Σύμφωνα με την μυθολογία μετά από εντολή είχαμε δυο κύματα εγκατάστασης. Στο πρώτο με τον Δία βρέφος εγκαταστάθηκαν στην Β.Κ. Εύβοια και στο δεύτερο με εντολή  του Κρατηγενή Δία να φυλάσσουν το ιερό της Ήρας στην Δίρφυ. Είναι η εποχή της παντοδυναμίας των βασιλέων της Κρήτης. Ο Μίνωας συγκέντρωνε στα χέρια του εξουσίες θείες και ανθρώπινες θεωρούταν η ενσάρκωση του Κρητικού Δία. Πίσω από τον μύθο ίσως κρύβεται η ιστορία. Είναι η εποχή  που οι άποικοι επικαλούντο διάφορους λόγους για να κατακτήσουν μια περιοχή. Γύρω στα 1450 π.Χ. οι Ίωνες λαός με ανώτερο πολιτισμό θα εγκατασταθεί κατ’ αρχάς στην Βόρειο Εύβοια με αρχηγούς τους γιούς του βασιλιά των Αθηνών Ξούθου. Ο Έλλοπας έχτισε την Ιστιαία και Ελλοπία, ο Κόθος την Κήρυνθο γνωστή από την Αργοναυτική εκστρατεία. Ο Κόθος θα κατακτήσει την Χαλκίδα ειρηνικά και θα συγχωνευθούν με τους προηγούμενους Αιολείς και Κουρήτες. Πρώτος βασιλιάς ο γιός ή ο αδελφός του Κόθου, Άλκωνας. Γιός αυτού ο Άβαντας ο οποίος έδωσε και το όνομα στον λαό του βασιλείου του. Οι Άβαντες θα εγκαταστήσουν δυναστεία για 150 με 200 χρόνια ώσπου μετά τον Τρωικό πόλεμο χάνονται τα ίχνη τους. Εκείνη την εποχή στην νότια Εύβοια κατοικούν οι Δρύοπες, οι Λέλεγες, οι Κάρες. Ένας από αυτούς τους  λαούς φέρονται σαν δημιουργοί  των περίφημων δρακόσπιτων.

                                                                                                                                                                                         

                                       

Από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους η Εύβοια ήταν ανεπτυγμένη οικονομικά λόγω της θέσης της για εμπόριο αλλά και λόγω των εύφορων εδαφών της. Πρώτοι κάτοικοι στους ιστορικούς χρόνους αναφέρονται οι Άβαντες.

ΟΙ ΦΟΙΝΙΚΕΣ

Σύμφωνα με τον Στράβωνα  οι Φοίνικες  εγκαταστάθηκαν στην Εύβοια,  ενώ σύμφωνα με την παράδοση είναι αυτοί που έχτισαν την πόλη της Χαλκίδας

                                                                    ΟΙ ΚΟΥΡΗΤΕΣ

 Κάπου ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα  βρίσκουμε την παρουσία των Κουρητών. Αναφερόμαστε στην περίοδο όπου παντακρότορας και κυρίαρχος του   Ελλαδικού χώρου ήταν ο βασιλιάς Μίνωας της Κρήτης. Λόγω της δύναμης τους οι βασιλείς της Κρήτης απέκτησαν θεϊκή υπόσταση και τον θεώρησαν Δία. Ο θεός λοιπόν αυτός έστειλε εφτά Κουρήτες να φυλάξουν τον ναό του που ήταν κτισμένος στη Δίρφη.

Αυτός είναι ο μύθος, η πραγματικότητα ήταν ότι οι Κουρήτες ήρθαν στην Β.Κ. Εύβοια